วันนี้แล้วสินะที่ผมต้องออกเดินทาง....ไปตามเส้นทางลูกผู้ชาย ไม่มีพ่อ แม่ หรือญาติคนไหนคอยดูแล เหมือนที่ผ่านมา หลายๆคนคิดว่า อย่างผมจะฝึกทหารไหวเร้อ...ไม่อยากบอก...ผมก็ชายคนนึง วันนี้ทั้งตา ทั้งยาย ทั้งพ่อ แม่พี่น้องตามไปส่งผมขึ้นรถ แม่ได้ให้โทรศัพท์ติดตัวผมไว้เครื่องหนึ่งไว้สำหรับคุยกันระหว่างนั่งอยู่บนรถ ซึ่งเป็นโทรศัพท์รุ่นเก่าชนิดหายก็ไม่เสียดาย ระหว่างทางจากอุดรธานีไปจังหวัดกาญจนบุรี รถเริ่มออกประมาณเที่ยง ตลอดเส้นทางเหล่าว่าทีทหารเกณฑ์ต่างพากันซื้อเหล้าซื้อเบียร์ขึ้นมากินกันบนรถมากมาย ซึ่งทหารที่อยู่บนรถก็ไม่ได้ว่าอะไร เพียงแต่พูดว่า "รีบกินซะ ก่อนที่จะไม่ได้กิน แต่ขออย่างเดียวห้ามโยนขวดลงถนนเท่านั้น" ผมไม่ดื่ม แม้จะมีหลายๆคนชวนผมให้ดื่มด้วย เพราะยากใช้เวลานั่งคิดเรื่องราวที่ผ่านมาในชีวิต อีกทั้งต้องการคุยโทรศัพท์กับแฟน และพ่อแม่ที่โทรมาถามข่าวการเดินทางอย่างไม่ขาดสาย และแล้วก็มาถึงเมืองกาญจนบุรี ผมดูนาฬิกาที่โทรศัพท์ อีกสิบห้านาทีเที่ยงคืน โห....ใช้เวลาเดินทางสิบสองชั่วโมงเลยเหรอ เกิดมาเพิ่งเคยมาไกลบ้านขนาดนี้ แล้วผมก็กดโทรศัพท์หาแฟน ระหว่างที่รถกำลังเดินทางเข้าสู่ค่ายทหารในจังหวัดกาญจนบุรี ผมรู้ว่าการโทรครั้งนี้คงจะเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่จะเข้าค่ายทหาร เพราะเค้าจะยึดทรัพย์สินทุกอย่างรวมทั้งโทรศัพท์ไว้ อีกอย่างแบตโทรศัพท์ก็กำลังจะหมดด้วยหลังจากที่โทรคุยกันทั้งวัน
หลังลงจากรถบัสที่นำส่งเราจากบ้านเกิดมาถึงถิ่นยุทธหัตถี กาญจนบุรีนี้ เราทุกคนต้องมารวมแถวกันแยกรายอำเภอไว้ ผมนั่งอยู่แถวที่มาจากอำเภอเมืองอุดรธานี ตอนนี้หละเหล่าแม่ค้าพ่อค้ามากมายต่างเข้ามาขายของ ทั้งเหล้า เบียร์ บุหรี่ ข้าวกล่อง พร้อมทั้งบอกกับเหล่าว่าที่ทหารเกณฑ์ว่า "รีบกินรีบสูบซะ เพราะหลังจากตรงนี้แล้วจะไม่ได้กินได้สูบอีกเลย" ซึ่งเราก็สามารถซื้อได้ กินได้เต็มที่ จนหายอยากกันไปเลย ขณะเดียวกันกับมีทหารนายหนึ่งยืนถือไมโครโฟนประกาศเรียกชื่อทหารใหม่ เพื่อเข้าแถวไปยังห้องประชุม ภายในห้องประชุมมีทหารมากมายคอยเรียกชื่อทหารใหม่และคอยแบ่งกันไปตามแต่ละกองพัน เพื่อดำเนินการฝึกทหารใหม่ ผมได้อยู่กองพันทหารราบ น้องคนหนึ่งที่นั่งข้างหลังผมซึ่งอยู่ทหารราบและอยู่กองพันเดียวกับผมพูดกับผมว่า "ทหารราบ ! ตายหล่ะ นี่หละเป็นหน่วยรบแรกของประเทศไทย ที่ไหนมีรบพวกเราต้องไปก่อน แล้วอีกอย่างนะ ก็พวกทหารราบเนี่ยแหละที่ไปสลายม็อบกลุ่มคนเสื้อแดงที่กรุงเทพ ฯ ตอนนี้" "เอาเข้าไปชีวิตตู เริ่มจะได้รสชาติชีวิตลูกผู้ชายเข้ามาแล้ว" ผมคิดในใจ หลังจากนั้นก็มีรถ GMC เข้ามารับพวกเราแยกไปหน่วยฝึกทหารใหม่ของแต่ละกองพัน ระหว่างนั่งรถไปก็มีทหารนายหนึ่งซึ่งมารับพวกเราตะโกนก้องในความมืดขึ้นมาว่า "ยินดีต้อนรับทหารใหม่ เข้าสู่นรก" สิ้นเสียงของทหารคนนั้นผมก็ติดว่า เราคงต้องเตรียมตัวให้พร้อมซะแล้ว สำหรับอะไรหลายอย่างที่ผมไม่เคยพบและเจอ "เปิดฉากแล้วสินะ บทบาทหนึ่งในชีวิต กับบททหารเกณฑ์ ที่ต้องเล่นด้วยชีวิตจริง เหนื่อยจริง เจ็บจริง.....มาเถอะ..เราพร้อมรับแล้ว"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น